KITA YANG SEBENARNYA...

lebih gembira menyambut 1hb. Januari daripada 1
Muharram.

KITA SEBENARNYA..
lebih tahu apa itu 14 Februari daripada 12
Rabiulawal.

KITA SEBENARNYA..
lebih membesarkan hari Sabtu dan Ahad daripada
hari Jumaat.

KITA SEBENARNYA..
lebih khusyuk mendengar lagu daripada
mendengar azan.

KITA SEBENARNYA..
lebih suka lepak, tidur, tengok tv daripada
sembahyang.

KITA SEBENARNYA..
lebih tahu nama artis-artis kita daripada nama-
nama pujaan.

KITA SEBENARNYA..
lebih suka menyebut helo atau hai daripada
Assalamualaikum.

KITA SEBENARNYA..
lebih suka menyanyi daripada berwirid atau
bertasbih.

KITA SEBENARNYA..
kita sebenarnya lebih suka memuji manusia
daripada Tuhan kita sendiri.

KITA SEBENARNYA..
kita sebenarnya lebih suka membaca majalah
daripada buku-buku agama dan
al-quran.

KITA SEBENARNYA..
lebih suka pergi ke konsert daripada ceramah
agama.

KITA SEBENARNYA..
lebih suka memaki,mengumpat orang daripada
mendoakan dan menasihati
mereka.

KITA SEBENARNYA..
lebih suka mencarut daripada menyebut
MasyaAllah.

KITA SEBENARNYA..
lebih suka kemungkaran daripada berbuat
kebaikan.

KITA SEBENARNYA..
lebih bangga dengan kejahilan kita daripada
bersyukur dengankeimanan
kita.

KITA SEBENARNYA..
lebih cintakan urusan dunia daripada urusan
akhirat.

tapi, bila ada orang tanya arah tujuan kita,
kita lebih suka menjawab..

KITA SEBENARNYA..
lebih suka menuju ke syurga daripada neraka..

tapi layakkah kita dengan syurga milik Allah s.w.t?